YAZISIZ BİR FOTOĞRAF İÇİN ŞİİR / CUMALİ ÜNALDI HASANNEBİOĞLU
YAZISIZ BİR FOTOĞRAF İÇİN ŞİİR
Vay beni
ipince
ve hilâlî
bir hançer göğün yüzünde
kaldırıyor hüznün ordularını
Kudüs gibi sürgün
Afgan kadar can
Vay beni
vay beni
elleri sabır gülleri
yetim, öksüz
ve kocaman gözleri
çocuklar
cenneti sarmışlar
azık olarak bellerine
Filistin’de.
Toprak
mazlum yüzleri sarmalayan
gebe toprak
biliyor
değdiği yerde sular fışkıracak
soylu hıncından sevdânın
Şimdi
şafağı yürekleriyle boyayan
yiğit ve mazlûm
ve sınırında cennetin
uçuşan ayaklardır onlar
değdikçe alınları
umut kokan toprağa
parıldamıştır esmâyihüsnâ
ve
karşılarında
korkak, namussuz ve hünsâ
bulanık bir keder olan
zulüm durmaktadır.
Onlar göğün altında
bir dağ kadar dimdik
ve cesur
gökyüzünde hilâlî bir hançeri
sabrın taşlarında bilemektedir
ve zulüm
kara katran taraflarındadır yeryüzünün.
CUMALİ ÜNALDI HASANNEBİOĞLU